Yok olusa dogru

YOK OLUŞA DOĞRU

Direnemedik fırtınalara,
Ellerimiz yoruldu 
Parmaklarımız GEVŞEDİ
Tutunamadık bir yerlere,
Yapraklarımız koptu 
Savruldular dört bir yana.

Kuru dallara
Tutunmaya çalışıyor yavrularımız,

Bizler ise onlarca parçaya bölünmüş
Başkaları için
Bize yüklenen görevleri.
Yerine getirmekteyiz.

Sonuna yaklaşılan
Bir satranç tahtasında ki 
Piyonların bittiği gibi 
Bizde eriyip yok olmaktayız.
Orhan Ocak 
***===>***===>***

ADIGE SiiRLERi  Sayfasına dön